In het parochieblad van 17 april 1948 lazen we de eerste berichten van een korfbalclub. De aanleiding tot het oprichten van een korfbalvereniging, werd het huisbezoek dat kapelaan Van Dam bracht bij de familie Reniers woonachtig aan de Rijpersweg. Dochter Ellie Reniers uitte haar misnoegen over het feit dat er voor meisjes van haar leeftijd zo weinig te doen was in Oud Gastel. Op de vraag van Van Dam 'Wat wil je dan?' , antwoordde zij 'Korfballen!'. Daarmee was de eerste stap in de richting van korfbalclub gezet.
30 April 1948 werd de eerste officiële wedstrijd gespeeld op een weiland van de heer Van Hassel aan de Hoofdstraat (de huidige Kerkstraat). Aangezien op deze datum de verjaardag van prinses Juliana werd gevierd, lag de verenigingsnaam K.V. Juliana voorhanden. De eerste 10 jaren van K.V. Juliana was het uitsluitend een vrouwelijke aangelegenheid. De korfbalclub kwam uit voor de
katholieke korfbalbond en speelde aanvankelijk tegen verenigingen uit de katholieke kerkdorpen Steenbergen, Wouw en Dinteloord. Het eerste team van K.V. Juliana bestond, naast initiatiefneemster Ellie Reniers uit de dames: A.Hagenaars, A.Buijs, M.de Wolf, H.Thijs, M.Palings, H.de Brand, F.de Klerk, J.Luijten, D.Bennaards, M.de Vries, C.Tak en G.Tak. Het eerste voorlopige bestuur bestond uit: M.Feddes, E.Sneek en Adr.Hagenaars. K.V. Juliana nam in 1949 voor het eerst deel aan de competitie van de katholieke dameskorfbalbond. Op 24 april van dat jaar won K.V. Juliana van TOG 2 uit Wouw met 1-0. Helaas is niet meer te achterhalen wie het eerste doelpunt in de historie van de Gastelse korfbalvereniging heeft gescoord. In de loop de jaren bleef de belangstelling voor de korfbalsport groeien en daardoor kon er in 1950 al met een tweede team worden gespeeld en ook een junioren twaalftal werd aan de competitie toegevoegd. Een jaar later behaalde K.V. Juliana het eerste kampioenschap. In datzelfde jaar mocht het eerste team door het behalen van het kampioenschap, deelnemen aan het landskampioenschap in 's Hertogenbosch. In het sterke gezelschap met voornamelijk Oost-Brabantse teams behaalde K.V. Juliana een verdienstelijke tweede plaats.
Het grootste succes in het eerste decennium van het bestaan van K.V. Juliana volgde op 14 juli 1957. Enkele weken eerder werd de kampioensvlag gehesen en mocht K.V. Juliana meedoen aan de strijd om het landskampioenschap van de zuidelijke katholieke dameskorfbalbond in Empel. In de finale tegen Klimop uit Asten won het eerste twaalftal van K.V. Juliana met 1-0 en promeveerde naar de
hoofdklasse. Daarin verbleef het voor een periode van twee jaar. Eind jaren vijftig nam de belangstelling voor dameskorfbalsport af in West-Brabant. Vooral een gebrek aan kader lag hieraan ten grondslag. Met K.V. Juliana ging het nog goed gezien het ledenaantal van 50, maar zonder tegenstanders zou ook K.V. Juliana spoedig tot een ondergang gedoemd zijn. Er bleek maar één oplossing mogelijk; overschakelen naar de grote Koninklijke Nederlandse Korfbal Verbond (KNKV). Dat betekende dat onze vereniging voortaan het gemengde korfbalspel zou gaan spelen. Nu moest er op korte termijn belangstelling bij de Gastelse jongens worden gekweekt om een gemengd twaalftal op de been te krijgen en dat lukte. In april 1959 konden de eerste mannelijke leden worden ingeschreven en dat waren: Wim v/d Horst, Benno Vroklage, Wim de Jong, Rinus v/d Berg, Jos Hagenaars en Jan Schijvenaars. De trainingen onder leiding van de heer F.Lentz droegen er toe bij de K.V. Juliana in september 1959 aan de gemengde competitie kon deelnemen.
K.V. Juliana was inmiddels verhuisd naar het sportterrein van de speeltuin in de Margrietstraat. Onze vereniging speelde haar eerste gemengde competitie in de tweede klasse van de Zuid Nederlandse korfbalbond met o.a. tegenstanders als: JPS 2 en Oranje Wit 2 uit Tilburg, KCT 2 uit 's Hertogenbosch en DHJ 3 uit Bergen op Zoom. Behoorlijke tegenstanders en behoorlijke afstanden. De uitwedstrijden werden bezocht met de bakkerswagen van bakker v/d Heijden en met de 'lelijke eendje'
van kapelaan Van Dam. Het eerste succes van het eerste gemengde team van K.V. Juliana werd behaald in het seizoen 61/62. Onder leiding van trainer F. Lentz werd het eerste team op 20 mei 1962 kampioen in afdeling West 2., dankzij een 3-2 overwinning op Oisterwijk 2. Een doelpunt van Wim v/d Horst en twee doelpunten van voorzitter Wim de Jong (die in september 1960 voorzitster Nanny Cools opvolgde) zorgden ervoor dat er 's avonds gefeest kon worden.
In het seizoen 62/63 kreeg het bestuur met enkele moeilijkheden te maken. Doordat vijf heren voor militaire dienst werden opgeroepen moest het tweede team zich halverwege de competitie terugtrekken. Bovendien moesten een aantal bestuurplaatsen worden vervangen. Het nieuwe bestuur onder leiding van voorzitter Wim de Jong wist echter in betrekkelijke korte tijd de moeilijkheden te overwinnen en K.V. Juliana te redden van de ondergang. Het bestuur werd in die tijd gevormd door: Wim de Jong (voorzitter), Cees Kepers (wedstrijdsecretaris), Jan Koevoets (secretaris), Thom Luijten (penningmeester) en Piet Havermans.
Het clubblad 'De Korf' verschijnt in dit seizoen voor de eerste keer. Uiteraard opende, de destijds als adviseur van de vereniging opererende, W. van Dam met het voorwoord. Hij benadrukte daarin het doel van onze vereniging: "Onze jeugd een gelegenheid bieden om samen deze gezonde sport te beoefenen om daarin tevens een nuttige vrije tijdsbesteding te vinden". Vele jaren later zal blijken dat dit toch
de kracht binnen onze vereniging is. Opvallend in de beginjaren van het clubblad was, dat de verschijning ervan steeds werd vertraagd. En als oorzaak werd steeds genoemd "de stencilmachine". De redacteurs uit de jaren '60 (Wim de Jong, Thom Luijten, J. Koevoets en P.Havermans) hadden met de toen beschikbare middelen en apparatuur de grootste problemen. Wegens defecte of vastgelopen stencilmachines kwam het destijds maandelijks blad geregeld te laat uit.
Praktisch alle West-Brabantse ploegen, waaronder ook K.V. Juliana, kampten reeds enkele jaren met enorme financiële moeilijkheden vanwege verre en dure reizen welke zij moesten maken om hun competitiewedstrijden te kunnen spelen. Tijdens de districtvergadering begin 1965 werd in verband hiermee het belangrijke besluit genomen om alle West-Brabantse ploegen over te brengen naar de Dordrechtse Korfbalbond. Om de financiële problemen het hoofd te bieden werden er door de leden van K.V. Juliana tal van acties ondernomen. Een bekende actie uit die jaren was de verkoop van lucifersdoosjes. Inmiddels werkte het bestuur al geruime tijd aan een beter speel- en oefenterrein. Het terrein aan de Margrietstraat was bijzonder slecht en er ontbrak een kleedgelegendheid. In het clubblad wordt daarover bericht met een cynische ondertoon: "Het is een veld en daarmee is dan ook alles gezegd. Het is geen terrein waar je nu eens alleen aan korfbal kunt denken, want je moet steeds aan je zelf denken, als je tenminste niet met een verstuikte enkel de wedstrijd wilt beëindigen". Het niet hebben van eigen kleedkamers en meer dan een veld begint langzamerhand een obsessie te worden. In augustus 1966 kwam daarin verandering. Doordat het nieuwe gedeelte van het gemeentelijk sportpark in gebruik werd genomen, kreeg K.V. Juliana de beschikking over het oude voetbalveld aan de Veerkensweg. In hetzelfde jaar werd afscheid genomen van trainer Fred Lentz die de Juliananselectie jarenlang met veel inzet en enthousiasme had begeleid. Zijn opvolger was Wim Stevens. Trainer Stevens behaalde een seizoen later zijn eerste succes door met het eerste team kampioen te worden na een 5-2 overwinning op het Dordtse KVW. Hierdoor promoveerde Juliana 1 naar de landelijke derde klasse. Deze prestatie werd beloond door cometitieleider L. Weijs die de kampioenen en het bestuur de bronzen Nico Broekhuyzen (oprichter van de korfbalsport) medaille uitreikte.
Intussen had het bestuur van K.V. Juliana beslist om de bouw van een eigen clubhuis op zich te nemen. Dit initiatief werd in 1970 in daden omgezet en leidde tot de realisatie van het clubhuis 't Korfke. Zaterdagmiddag 1 november 1970 kon burgemeester Th. Andriessen ons trotse bezit officieel openen. Een bezit, dat door gestaag werk en overleg en de medewerking van het gemeentebestuur verwezenlijkt kon worden.
In het openingsjaar van het clubhuis moest Wim Stevens het trainerschap neerleggen door drukke werkzaamheden. Zijn taak werd tijdelijk overgenomen door Cees Kepers en Wim de Jong, tot het bestuur erin slaagde om een nieuwe trainer, Piet Smulders, aan te trekken, die op 2 september 1971 startte met zijn trainerswerk. Hij had de taak om het vlaggeschip van K.V. Juliana weer terug te brengen naar de landelijke klasse waaruit men in het seizoen 69/70 was gedegradeerd. Dit lukte wonderwel zodat K.V. Juliana in 1972 weer terug te vinden was tussen de sterke ploegen uit Rotterdam, Den Haag en Dordrecht.
In hetzelfde jaar vertegenwoordigde Wim de Jong onze vereniging bij het destijds zeer populaire radioprogramma 'De schaduwraadkwis' van de TROS. Deze kwis was een strijd tussen vertegenwoordigers van sportverenigingen uit diverse gemeenten en ditmaal stonden Oud en Nieuw Gastel enerzijds en de gemeente Wouw anderzijds tegenover elkaar. Onder toeziend oog van de complete selectie van K.V. Juliana werden de vertegenwoordigers van de gemeente Wouw te kijk gezet. De prestitieuze ademtest werd uiteindelijk gewonnen door Wim de Jong, net voor Dhr F. van Merrienboer. De meegereisde K.V. Juliana-supporters bezorgde de kastelein nog enige overuren en uiteindeljk een uitverkochte drankvoorraad.
Op 30 april 1973 vierde K.V. Juliana haar zilveren jubileum en in een speciaal uitgebracht jubileumnummer blikken enkele prominenten terug op het 25-jarig bestaan van de korfbalvereniging uit Oud Gastel. Enkele citaten:
"In het jaar dat het 70-jarige bestaan van de KNKV wordt gevierd lijkt het 25-jarig jubileum van een korfbalvereniging een vrij onbelangrijke gebeurtenis. Dat is het zeker niet voor een vereniging als 'K.V. Juliana'. Voor het laten voortbestaan van een korfbalvereniging in West-Brabant is meer nodig dan het alleen maar in de gelegenheid stellen de sport met paal en mand te beoefenen." (Voorzitter A. Marteijn, Voorzitter KNKV Afd. Zuid-West)
"Toen later in de omliggende plaatsen de animo verdween voor de dameskorfbalsport en er bijna geen wedstrijden gespeeld konden worden, besloot het bestuur van K.V. Juliana snel over te schakelen naar een gemengde vereniging. Dat is de redding geweest en daaraan heeft K.V. Juliana te danken dat we nu het zilveren jubileum mogen vieren". (Oprichter pastoor W. van Dam)
"Bestaat de korfbal al 25 jaar? Is het nu al zo lang geleden dat we trainden bij Van Hassel op de wei? Heeft die korfbalclub het 25 jaar vol gehouden in Oud Gastel? Ja, het is gelukt en daarom wens ik het bestuur veel energie en iniatief toe zodat men over 25 jaar weer de werkers van jaren kan vragen om dan iets te schrijven voor het Gouden Feest van K.V. Juliana. (eerste voorzitster van K.V. Juliana, M. Feddes)
In de microcompetitie van '73/'74 werd ook de korfbalsport met de Olie-Boycot geconfronteerd. Als gevolg van de boycot werd in eerste instantie een rijverbod voor personenauto's op de zondag ingesteld. Dit betekende voor K.V. Juliana, dat op dat moment haar thuiswedstrijden speelde in de Leede, een hard gelag. Voor de thuiswedstrijden op zondag werd gekozen voor de fiets als alternatief. Bovendien werd een buitengewone Algemene Ledenvergadering belegd, waarin werd besloten dat de spelers zelf voor het vervoer bij thuiswedstrijden in de zaalcompetitie zouden zorgdragen. Tijdens dit seizoen kon gebruik worden gemaakt van de aangebouwde berging aan het clubhuis, die grotendeels met eigen krachten werd gerealiseerd. Tevens werd een begin gemaakt met de aanleg en montage van een lichtinstallatie ten behoeve van het trainingsveld.
Een seizoen later werd wederom een extra ledenvergadering uitgeroepen. Ditmaal vanwege het ernstige tekort aan seniorendames. Dit tekort speelde onze selectie dusdanig parten dat het eerste team de degradatie in de veldcompetitie naar de afdeling niet kon ontlopen.
K.V. Juliana maakte zich in de jaren zeventig stevig voor de bouw van een sporthal in Oud Gastel. Door het plaatsen van diverse artikelen in het clubblad werd geprobeerd de gemeenteraad van Oud Gastel te bereiken. Dhr. F. van Merrienboer reageerde zelfs naar aanleiding van een artikel in het clubblad. Dit bleek het initiatief te zijn voor het oprichten van een sportraad binnen de gemeente, wat de moeilijke weg inleidde naar de van de sporthal in 1983.
In 1978 bestaat de korfbalvereniging 30 jaar en dit wordt gevierd op gepaste wijze met het in die tijd populaire Spel Zonder Grenzen op 30 april dat jaar. De verjaardag wordt afgesloten met een grandioze feestavond in zaal Vogelaars.
Om het gekoesterde verlangen van de heer Van Dam te blijven waarborgen wordt door het bestuur de propagandacommissie opgericht. De leden M. de Jong- v/d Beemd, L. Imandt en Th. Berloth gaan zich bezighouden met de promotie van de korfbalsport in de gemeente Oud en Nieuw Gastel. Ook erevoorzitter en burgemeester van Oud Gastel, dhr. Andriessen, feliciteert K.V. Juliana met haar 30-jarige verjaardag: Wanneer iemand jarig is dan worden gelukwensen uitgewisseld en over het algemeen doet men dat met bijzonder genoegen. Zeker is dat het geval wanneer het de korfbalvereniging Juliana betreft. Een sportvereniging die met ontzettend veel enthousiasme en inspanning heel veel heeft bereikt en nog steeds zich inspant om het sportgebeuren inhoud te geven. Daarom bestuur en leden, trainer en belangstellenden, hartelijk gefeliciteerd met het bereiken van de 30-jarige leeftijd." In november van dat jaar neemt de heer Andriessen afscheid als burgemeester.
Een andere bijzondere gebeurtenis in 1978 is het afscheid van Wim de Jong als redacteur van het clubblad 't Korfke na een periode van negen jaar.
Zijn opvolger is Leo Imandt die het hoofdredacteurschap overneemt. Een jaar later besluit Wim de Jong ook het voorzitterschap neer te leggen. Twintig jaar was hij het boegbeeld van K.V. Juliana, en zijn afscheid was voor velen nogal onverwacht. In een reactie in het clubblad licht hij zijn vertrek toe:
"Misschien heeft u er zich over verwonderd dat ik vrij onverwacht mijn functie als voorzitter wens neer te leggen. Welnu, op de eerste plaats spelen gezondheidsredenen een niet onbelangrijke factor bij mijn besluit. Bovendien constateerde ik bij mezelf dat ik niet meer zo erg bereid was om het allemaal op me te nemen. Een dergelijke situatie heeft dan tot gevolg dat de aardigheid in dit baantje geleidelijk aan het veld zou gaan ruimen voor een gevoel dat je `moet'''. Thom Berloth werd door het bestuur als nieuwe voorzitter gekozen.
Eind jaren zeventig en begin jaren tachtig is het rikconcours dat K.V. Juliana regelmatig organiseert in haar clubhuis, een drukbezocht evenement. Een deelnemersveld van ruim 50 rikkers is eerder regelmaat dan uitzondering. Naast het rik concours zijn ook de jaarlijkse voetbal- en korfbalwedstrijden tegen de familie Kepers een traditie in deze jaren. In 1981 besluit het bestuur het clubhuis aan de Veerkensweg fors uit te breiden. Vooral de kleedkamers krijgen een metamorfose. Op 5 juni 1982 wordt de officiële opening van het nieuwe clubhuis verricht door burgemeester Berkhout begeleid door de Gastelse fanfare. Met gepaste trots blikt het bestuur in het clubblad terug op de feestelijke gebeurtenis. 's Middags om 15.00 uur kwam de Gastelse fanfare en drumband het terrein opgemarcheerd. Voorzitter Th. Berloth opende het woord op deze bloedhete dag en haalde daarbij ook de afwezigheid van ons eerste team aan.
Zij waren uitgenodigd voor deelname aan het Nederlandse afdelingskampioenschap in Zwolle. Burgemeester Berkhout sprak de veelzeggende woorden: "De gemeente Oud Gastel kan trots zijn op een vereniging als de uwe. Vanaf 19.00 uur 's avonds werd de dag voortgezetmet feestavond voor de leden zelf opgeluisterd met muziek van DJ Sambaal. Al met al kan worden teruggezien op een zeer geslaagde en minstens even unieke dag in de K.V. Juliana-geschiedenis.
Zoals zojuist is gememoreerd schitterde Juliana 1 tijdens de opening van het nieuwe clubhuis door afwezigheid. Het vlaggeschip nam deel aan het Nederlands Afdelingskampioenschap in Zwolle onder leiding van trainer C. de Jong. De Dordtenaar volgde een jaar eerder Piet Smulders op als trainer. Smulders sloot daarmee een verblijf van acht jaar als trainer van Juliana 1 en 2. Toenmalig Juliana 1 speelster Annette Lambregts-Veeke blikt met veel plezier terug op die tijd:
"Ik speelde in een echt vriendenteam die veel voor elkaar over had. Als zeventienjarige maakte ik mijn debuut onder trainer Piet Smulders. Een warme persoonlijkheid, die het beste uit ons team wist te halen. Samen met leeftijdgenoten als Jan van Merrienboer, Maaike van Merrienboer en Jan Bellemans heb ik heel wat plezierige momenten gekend".
Tijdens de Algemene Ledenvergadering stelde voorzitter Th. Berloth zich niet meer besckikbaar. Wedstrijdsecretaris Cees Kepers werd voorgedragen als nieuwe voorzitter. het wedstrijdsecretariaat werd overgedragen aan het bestuurslid Rini Balemans.
In 1983 vierde K.V. Juliana alweer haar 35ste verjaardag op de oprichtigsdatum 30 april. Op deze dag namen alle leden deel aan een Zeskamp en werd een groepsfoto gemaakt van alle leden in clubkostuum. Deze prachtige foto is nog altijd te bewonderen in het clubhuis.
De gemeente Oud Gastel nam dit jaar een voor K.V. Juliana zeer heuglijk besluit. Na maandenlang getouwtrek in de raad werd eindelijk ingestemd met de bouw van een sporthal in Oud Gastel. Op 13 december 1983 speelde K.V. Juliana haar eerste zaalwedstrijd in de nieuwe hal. 1983 stond in het teken van tal van vermeldingswaardige feiten/gebeurtenissen die in dit historisch overzicht niet vergeten mogen worden:
* Leo Imandt stopt als hoofdredacteur van 't Korfke en draagt zijn taak over aan Juliana 1 speler Wiliam Laauwen.
* Op 3 juni wordt de eerste ouderwedstrijd gespeeld tegen een gelegenheidsteam van K.V. Juliana. Deelnemers zijn o.a. Sjaak Tielen, Wil Appelboom en Bets Buurstee.
* In het voorjaar van 1983 nemen de pupillen van K.V. Juliana deel aan de landelijke pupillendag in Schiedam. Dit evenement werd georganiseerd door de KNKV naar aanleiding van het 80-jarig bestaan van de landelijke korfbalbond.
* Mevrouw Kepers en mevrouw Luijten stoppen met het bemannen van de bar na jarenlange trouwe bardienst.
* Voorzitter Cees Kepers speelde zijn 500ste officiële wedstrijd voor K.V. Juliana
Halverwege jaren tachtig kampte K.V. Juliana met een inkrimping van het ledenbestand. Hoewel de vereniging beschikte over talentvolle jeugdteams, liep vooral het aantal senioren terug. Onder leiding van het bestuur werden tal van activiteiten opgezet om het ledenbestand in tact te houden. Vooral het jaarlijkse schoolkorfbaltoernooi op de verjaardag van K.V. Juliana leverde de jaren erna redelijk wat nieuwe jeugdleden op. Deze periode stond ook in het teken van de verjonging van het eerste en het tweede team van K.V. Juliana. Na het afscheid van Chris de Jong in 1984 staken zijn opvolgers Frits Raaijmakers en Hanne v.d. Rest flink wat energie in de verjongingskuur van de twee hoogst spelende teams van K.V. Juliana. Ook bleef de jeugdcommissie extra aandacht schenken aan jeugdige talenten om doorstroming naar de hoogste seniorenteams te blijven waarborgen. Bij de seizoensafsluiting, tijdens de traditionele barbecue, nam K.V. Juliana met pijn in het hart afscheid van twee dierbare leden, Leo Melsen en Wim de Jong. Laatsgenoemde wrd door de voorzitter voorzien van de zilveren verenigingsspeld als aandenken voor 25 jaar actieve lidmaatschap.
In deze periode speelden zich ook heroische gevechten af tussen de aartsrivalen K.V. Juliana en Keep Fit. In een vaak fantastische ambiance gaven beide ploegen alles om deze wedstrijd te winnen. Deze wedstrijden staan Anette Lambregts-Veeke nog helder voor de geest: "Fantastische wedstrijden waren dat tegen Keep Fit. De trainers begreep vaak niets van de spanning, die elke speler voelde vlak voor die wedstrijden, omdat zij de geschiedenis niet kende. Het Keep Fit van toen bestond uit spelers en speelsters als Mark Sijstermand, Rosita, Timm met Ad de Kort als trainer. Reken mar dat mijn teamgenoten Ad Havermans, Rini Balemans en Henriette Voorbraak tot op de bodem gingen om niet te verliezen."
In 1986 diende een zeer talentvolle generatie zich aan. Het oudste aspirantenteam werd in de veldcompititie 86/87 ingedeeld in de hoofdklasse met o.a. PKC, Deetos en Snel. Met Juliana 1 speler Ad Havermans( die een jaar later een zilveren speld krijgt van de voorzitter als dank voor 25 jaar lidmaatschap) als trainer, hield dit team zich verrassend staande in de middenmoot. In datzelfde jaar bereikte Thom Luijten een mijlpaal in zijn actieve korfballeven door zijn 500ste officiële wedstrijd voor K.V. Juliana te spelen. In de zomer van 1986 nam K.V. Juliana van dé supporter van de club, Rinus van Aalst. Samen met zijn vrouw vertrok hij naar Gran Granaria. Rinus laat in het clubblad regelmatig weten hoe het hem daar vergaat.
In 1988 werd op 30 april het 40-jarig bestaan van korfbalvereniging Juliana groots gevierd. Met een fantastische feestavond in een daarvoor speciaal gebouwde feesttent op het terrein aan de Veerkensweg, werd de verjaardag uitbundig gevierd door alle leden. Annete lambregts- Veeke noemt het feest hét hoogtepunt van haar bestuurlijke `leven' bij K.V. Juliana: "Ik was toen bestuurslid en zette me vooral in als lid van de propagandacommissie. Het mooiste van de feestavond vond ik het liedje opgedragen door de echtgenoten van de bestuursleden. Achteraf bleek dat iedere keer dat wij een bestuursvergadering hadden, de echtgenoten bij elkaar kwamen om te oefenen." Anette Lambregts- Veeke beëindigde in 1991 haar lidmaatschap van K.V. Juliana en koos voor de volleybalsport in Oud Gastel. In een speciaal uitgebracht jubileumnummer door de redactie, bestaande uit de Juliana 1 spelers Marcel Kepers en Anton Tielen, blikken tal van prominenten op de 40-jarige geschiedenis van K.V. Juliana:
"Gedurende veertig jaar heeft K.V. Juliana de Gastelse samenleving korfbal geboden waarbij het korfbalniveau wisselend de kop van de huidige afdeling Zuid-West of de laagste landelijke klasse was. Het jubileum nummer wordt thans voor 100% zeker opgeluisterd met de reeds behaalde promotie naar de landelijke zaalcompetitie en de promotie naar de landelijke veldcompetitie." (Wim Michielsen, oud-voorzitter afdeling Zuid-West en helaas inmiddels overleden)
"Terugkijkend in de jaren is er natuurlijk heel wat veranderd. Vroeger werd er gespeeld op een weiland, maar nu beschikt de vereniging over een prachtig sportcomplex met kleed- en douchegelegenheid en natuurlijk een eigen clublokaal." (Piet Rossou, oud-burgemeester Oud en Nieuw Gastel)
"In de winter 1947/1948 was er beloofd: in de meimaand korfballen jullie, deze belofte werd vervuld. K.V. Juliana bestond en ging een mooie toekomst tegemoet. Vele oudleden zullen op 30 april 1988 terugdenken aan die mooie jeugdtijd en haar `K.V. Juliana' gelukwensen met dit veertig jarig jubileum." ( W. van Dam oprichter van K.V. Juliana en helaas inmiddels overleden)
"Ja, K.V. Julianaleden, veel heeft er plaatsgevonden in de achterliggende jaren; velen hebben zich inderdaad ingespannen; zorgen moesten worden overwonnen en zo af en toe zal vooral het bestuur wel eens met de handen in het haar hebben gezeten. Maar nu kunt u samen feest vieren en terecht feestmuziek laten schallen."(Th. J. Andriessen, oud-burgemeester van Oud en Nieuw Gastel en ere-voorzitter)
"Wanneer de korfbalvereniging Juliana veertig jaar bestaat, dan is het begrijpelijk dat daaraan aandacht wordt besteed. Immers veertig jaar werken in het belang van de korfbalsport betekent heel wat in het zuiden van het land. Vooral de eerste twintig jaren waren ten aanzien van de `gemengde sport' des te zwaarder." (Wim de Jong, ere-voorzitter)
"Nog geen 8ste wereldwonder, maar wel het 8ste lustrum en dat is een mijlpaal in de geschiedenis waar K.V. Juliana mijns inziens terecht trots op is." (Th Berloth, oud-voorzitter)
"Korfbalvereniging Juliana, en dat durf ik gerust te stellen, heeft in de loop van die veertig jaar een belangrijke plaats ingenomen in de Gastelse gemeenschap. Door in al die jaren mede zorg te dragen voor een flink stuk sportbeoefening waaraan het hele gezin kan deelnemen heeft K.V. Juliana deze plaats verdient in Oud Gastel en omstreken." (Cees Kepers, voorzitter)
In het seizoen 88/89 werd het inmiddels befaamde kersttoernooi van Luctor voor het eerst bezocht. Dit was voor het jongere deel van onze leden een prima alternatief voor de door hen vaak verfoeide Tweede Kerstdag. Ook een trouwe ganger was Anton Tielen. Hij herinnert zich nog de succesvolle afloop. In het toernooi werd een eerste plaats behaald, wat een stapel truien met de opdruk: "Korfbal Vakwerk" opleverde. Vervolgens werd ook de loterij met een hoofdprijs van 200 gulden door de juliaantjes toegeëigend en gebruikt voor een passend eind van een geslaagde dag.
In dit seizoen werd er hard gewerkt aan het interieur van onze kantine. Deze keer werd keuken en bar volledig gemoderniseerd en dit door hoofdzakelijk leden en andere aan de club verbonden mensen.
Het jaar 1990 was het jubileumjaar van het vrouwelijk deel van onze vereniging. We mochten Henriette Voorbraak huldigen, omdat zij de eerste dame was die 25 jaar verbonden was met K.V. Juliana. Tevens werd Mien de Jong gehuldigd met haar 500ste officiële wedstrijd voor onze vereniging. Naast deze blijde gebeurtenissen was dit jaar een eervolle vermelding op zijn plaats voor Dhr van Dam. Als oprichter van onze vereniging in 1948 speelde hij een belangrijke rol in onze historie. Dit jaar mochten wij hem feliciteren met zijn 50-jarig priesterschap.
Zoals de huidige leden bekend is, richtte eind jaren tachtig een groepje heren de KBV (Korfballers Beuken Voetballers) C1000 op, om zich te voegen bij de reeds bestaande zaalvoetbalteams in Oud Gastel. Onze aanvoering van Edwin van de Heijkant oefende het team, bestaande uit hoofdzakelijk selectiespelers, een seizoen alvorens zich in de zaalvoetbalcompetitie te mengen. Helaas is dit team inmiddels ter ziele en blijven alleen de mooie herinneringen over aan deze periode. Dit was slecht één van de uitingen van interesse voor voetbal. Herinnert u zich nog de wedstrijden tussen de oud-spelers van Keep Fit en K.V. Juliana, de voetbalmeetingen tussen K.V. Juliana en SC Gastel, en tussen K.V. Juliana en de familie Kepers? Op het terrein van K.V. Juliana werd in eerste instantie gevoetbald met twee goals van steigerpalen. Steevast werden de wedstrijden verloren. Toch kenden deze ontmoetingen vooral veel sportiviteit.
In april 1990 deed er zich een nieuw fenomeen voor binnen de afdeling Zuid-West van de Korfbalbond. Er werd gewerkt aan het ontwikkelen van een mid-week competitie zodat een ieder, die in het weekend verhinderd is, toch in de gelegenheid is om wedstrijden te spelen in competitieverband.
Dit alles werd opgestart in het kader van het ledenbehoud en de ledenwerving. Samen met Keep-Fit, Terheyden en Scheldevogels deed ook K.V. Juliana aan dit nieuwe fenomeen mee en eindigde in competitie op de tweede plaats.
De korfbalbond bleef nadenken over het verbeteren van het imago van de sport om meer interesse te kweken bij het grote publiek. De meest ingrijpende maatregel om het korfbalspel aantrekkelijker te maken, is de afschaffing van het middenvak in 1991. Antan Tielen speler van het eerste team in die tijd, kan zich dit nog herinneren als dag van gisteren: "Het is jammer, dat het karakteristieke aan veldkorfbal zo verloren ging." Gezamelijk met deze nieuwe regel werd de veldafmeting aangepast naar 30x30 meter voor de senioren en werd de speeltijd ingekort naar twee keer een half uur. Ook de jeugdafdeling binnen de bond voerde belangrijke wijzigingen door. De jeugd mocht competitie spelen vanaf 6 jaar. Voor de F- en G-jeugd (volgens de nieuwe benaming van A tot G ) werd het monokorfbal doorgezet. Begin jaren negentig werd in de gemeenteraad voor het eerst gesproken over mogelijke verhuizing van het terrein aan de Veerkensweg naar de huidige locatie naast het zwembad.
Tijdens de inspraakronde van de gemeenteraad werd de bewoners en K.V. Julianaleden verteld, dat de bestaande locatie zou worden gebruikt als overstapstation voor de BBA, mede gezien de centrale ligging. Mede omdat onze huidige voorzitter van zijn spreekrecht gebruik maakte en de gemeenteraad voor een deel wist te overtuigen van de nadelen van de verplaatsing, slaagde de raad er niet in het besluit in 1991 te nemen. De aanwezigen weten nog goed, dat het oranje publiek met spandoeken en kreten, flink indruk maakte op alle aanwezige raadsleden.
Deze periode stond in het teken van tal van bijzondere activiteiten. Zo werd voor het eerst het jeugdkamp georganiseerd door de jeugdcommissie. Met alle inzet van leiders en trainers konden de kinderen genieten van een overnachting op het eigen terrein in talloze tentjes. De kinderen lieten de gelegenheid niet voorbij gaan om samen met meneer Kaktus de stomp uit te delen richting BBA, doelend op het gevaar dat het terrein aan de Veerkensweg wel eens zou kunnen veranderen in een BBA overstapstation.
Na een nachtelijke wandeling, een playbackshow, ochtendgymnastiek en een zeskamp, werd besloten, dat in een vereniging waar de jeugd de toekomst heeft, een jeugdkamp traditie zou moeten worden. Met succes, gezien de geslaagde jeugdkampen die de afgelopen jaren zijn gehouden.
Ook de deelname van een aantal selectieleden aan een nachtelijke zwemmarathon mag een bijzondere activiteit genoemd worden, evenals de onvergetelijke toernooien in België. Als laatste in dit rijtje past de deelname aan de legendarische `Wie-weet-wat-er-loos-is-quiz'. Bij de strijd tussen de verschillende stichtingen en verenigingen uit onze gemeente slaagde onze voorzitter en penningmeester erin de halve finale te bereiken. Deelname aan deze quiz kwam tot stand via de propagandacommissie van K.V. Juliana. Deze mensen waren eerder verantwoordelijk voor de stand tijdens de marterei, de organisatie van het traditionele schoolkorfbaltoernooi met aansluitend de discoavond op koninginnendag en de oudejaarsinstuif voor de kinderen van de basisscholen.
Dat K.V. Juliana binnen de afdeling Zuid-West een toonaangevende vereniging is, die in is voor de nieuwste ontwikkelingen binnen de korfbalsport, toonde Ronny de Jong in het seizoen 1992-1993 aan. Vanwege het gegeven dat er een schreewend tekort was aan dames voor zijn juniorenteam, sloot hij een akkoord met buurvereniging de Kieviten uit Fijnaart. Deze club bood hem de helpende hand in de vorm van drie fanatieke dametjes, die ons juniorenteam nieuw leven in wisten te blazen. Voor het eerst in de geschiedenis van K.V. Juliana werden er spelers 'geleend' van een andere club.
Op 30 april 1993 vierde onze club haar vijfenveerstigste verjaardag. De viering van het negende lustrum werd opgeluisterd door de onvermijdelijke zeskamp gevolgd door een gezellige barbecue.
In dat seizoen slaagde het reserveteam van onze club erin om zich uit de afdelingsklasse op te werken naar de promotieklasse. Naar later zal blijken, was dit kampioenschap de start van een jarenlange opmars van ons tweede team. Andere verenigingen worden vanaf nu dan ook gewaarschuwd voor ons kwalitatief grotere selectie van K.V. Juliana die in staat is blessures moeiteloos op te vangen.
31 oktober 1993 ging voor K.V. Juliana de geschiedenis in als Black Sunday. Op deze dag werd er afscheid genomen van het terrein aan de Veerkensweg, waar heden de BBA een overstapstation heeft. Na zevenentwintig jaar spelen op het veld, werd daar nu de dodenmars gespeeld. Onder leiding vna Piet van den Heijkant met de "ode aan de grasspriet", werd een symbolische graszode begraven. Meerderen herinneren zich nog de ontroerende regels van zijn gedicht:
Maar door het snel opkomende betongeweld, werd ook jij, groene grasspriet, geveld.
In november van dat jaar werd er eindelijk gestart met de bouw van ons huidige clubgebouw. Voor vele mensen de definitieve stap uit de vertrouwde kantine, waar eenieder zijn werd aan geleverd had. Naast het zwembad tussen de maisvelden, werd er hard gewerkt aan de opbouw van een nieuwe thuishonk. Voordelen van de nieuwe omgeving waren er in deze fase nog niet te melden. Menigeen dacht vooral aan de mooie momenten, die we aan de Veerkensweg hadden mogen beleven en die spoedig tot het verleden zouden behoren.
clubhpl8.gifNa alle treurige momenten van terugblikken naar de goede oude tijd achter de sporthal, was dan toch eindelijk tijd voor vreugde.
Op 30 april 1994 werd het prachtig nieuwe onderkomen van onze club officieel geopend. Na maanden van bloed zweet en tranen presenteerde de bouwcommissie onder leiding van voorzitter Cees Kepers met gepaste trots het nieuwe clubhuis aan alle leden. De opening stond in het teken van een lange tong naar de BBA, uitgedrukt in een grote BBA-bus op de gevel van het clubgebouw, die openbarstte op het moment van de officiele opening.Symbolisch verscheurden onze jeugdleden de BBA om plaats te maken voor een prachtige accommodatie. Nu waren een aantal voordelen wel te herkennen. Wat te denken van keurige kleedlokalen, een luxe keuken en uiteraard een terras op het zuiden.
De burgemeester en wethouders van Oud Gastel drukten hun reactie op de totstandkoming van het nieuwe clubhuis, uit in de volgende bewoordingen:
Hierbij bevestigen wij, dat uw vereniging conform de afspraak, heeft voldaan aan de opdracht om in eigen beheer met genoemde subsidiebedrag het ingediende bouwplan voor een nieuw paviljoen te realiseren. Wij hebben kunnen zien, dat het paviljoen met kennis van zaken is ingericht en van een praktische en fraaie inrichting is voorzien. Een compliment voor al diegene die hieraan hebben bijgedragen. Wij wensen uw vereniging dan ook een plezierig, sportief en succesvol verblijf toe in deze accomodatie, was getekend: Burgemeester en Wethouders van Oud en Nieuw Gastel.
1994 stond ook in het teken van het 25-jarig bestaan van ons clubblad 't Korfke. De redactieleden uit heden en verleden, die gewerkt hebben aan de opbouw van een goed communicatiemiddel binnen onze vereniging, kunnen trots zijn. Door de geldelijke bijdragen van alle sponsors en de creatieve bijdragen van ons eigen leden, zijn we erin geslaagd het clubblad in de loop der jaren een professioneel aanzien te geven. Hierin slaagde redactie vooral toen het stencilapparaat voorgoed werd verruild voor het hulpmiddel van deze tijd: de Personel Computer. Dit maakte het 'redaktieleven' een stuk aangenamer.
In de zomer van dat jaar nam een select gezelschap van K.V. Juliana voor het eerst deel aan het beachkorfbaltoernooi; een ideale manier voor de korfbaljunks om het seizoen te verlengen. In navolging van het beachvolleybal, ontwikkelde de korfbalbond een korfbaltoernooi op het strand van West-Kapelle. K.V. Juliana slaagde erin drie teams op de been te brengen. Niet zonder resultaat, want het toernooi werd gewonnen door Juliana 1, dat met een beter doelsaldo Juliana 2 net achter zich hield. Het plezier dat iedere deelnemer uitstraalde tijdens dit zomerse evenement, garandeerde de deelname voor de volgende jaren.
Het jaarlijkse dubbelschiettoernooi werd in 1995 opnieuw een groot succes. In het begin van de jaren negentig werd dit fenomeen geïntroduceerd en is sindsdien een steeds terugkerende activiteit. Dit jaar met wellicht verrassende winnaars: Marcel en Corien Kepers. Met een bescheiden relaas (citaat: "het klinkt misschien wat hooghartig, maar Karin en Anita hadden geen schijn van kans tegen ons") waren zij in ons clubblad terug te vinden. Ook bij de pupillen waren er zelfverzekerende winnaars: Frank Imandt en Wouter van Alphen reageerde als volgt na hun victorie: "We waren goed in vorm. We hadden makkelike tegenstanders. We hadden een kadobon van tien gulden gewonnen."
Midden jaren negentig heeft het jeugdkader van onze vereniging een ander gezicht gekregen. Aanleiding was de steeds groeiende aanwas van jeugdleden wat steeds meer energie opeiste van de zittende leden van de jeugdcommissie. De jeugdcommissie kreeg er twee specifieke afdelingen bij. De Jeugd Activiteiten Commissie en de Jeugd Technische Commissie werden in het leven geroepen, met als doel de jeugdleden van K.V. Juliana professioneler te begeleiden. Niet alleen op het speltechnische vlak, maar ook wat betreft het organiseren van activiteiten voor de jeugd.
In het begin van 1996 kon onze voorzitter een tweetal mensen huldigen, omdat zij samen 1300 wedstrijden gespeeld hadden. Henriette Voorbraak (op dat moment vijfentwintig jaar secretaresse van onze club) en Thomas Luijten (al tweeëndertig jaar penningmeester van de club). In een prachtig rijm geschreven door Thomas konden wij lezen: De Z is van zevenhonderd, een heleboel, op dat moment is het of ik me jonger voel.
De junioren van onze vereniging, de leden tussen de vijftien en achttien jaar, vallen binnen de organisatie van een sportvereniging vaak tussen wal en het schip. Zij zijn geen jeugdspelers meer, maar behoren ook nog niet tot de senioren en hebben soms het gevoel dat de vereniging te weinig voor hen doet. Niet alleen onze vereniging heeft moeite deze groep te boeien met leuke activiteiten, dit geldt ook voor de meeste andere korfbalverenigingen in het land. Vandaar dat er een groots initiatief is ontwikkeld voor alle junioren in Nederland: de jaarlijkse landelijke juniorenfun. Een toernooi, een disco-avond(nacht) en een overnachting(niet dus). Uiteraard waren de Juliaantjes van de partij en haalden zij het maximale uit het weekend. De contacten met andere verenigingen uit Nederland, zoals de limburgers, waren nog lang onderwerp van gesprek. Dit evenement wordt nog steeds ieder jaar weer met succes herhaald.
Korfbal is een sport die door iedereen met veel plezier beoefend kan worden ongeacht leeftijd. Dat geldt binnen onze vereniging vooral voor het veteranenteam. Met hun jarenlange ervaring wisten zij keer op keer respect af te dwingen bij hun tegenstanders. In 1996 waarin de selectie van K.V. Juliana geen prestatie neer kon zetten, slaagde het vierde team er wil in de kampioenstitel binnen te halen. Uiteraard werd dit nadrukkelijk gevierd, zoals het een Julianalid betaamt.
Op zaterdag 2 november 1996 behaalde Juliana 1 de West-Brabant Cup. Aan dit traditionele toernooi nemen ieder jaar de eerste teams van de verenigingen uit West-Brabant deel. In de finale van dit toernooi wisten het beste achttal van K.V. Juliana, Voltreffers uit Oosterhout te verslaan met 7-5. Ploegen als Breda-Noord, ELKV en aartsrivaal Keep-Fit werden ruimschoots verslagen.
Het streven van de vereniging om 150 leden te behalen, werd eind 1996 behaald. Als één van de weinige verenigingen boekt K.V. Juliana nog altijd ledenwinst. Waarschijnlijk is dit het gevolg van een gezonde organisatie van de verening, met speciale aandacht voor de jeugd. Shira Scheepers werd op 30 april 1997 gehuldigd door voorzitter Cees Kepers als 150e lid. Shira werd jeugdlid en kwam terecht bij de B-aspiranten. Dat Shira het 150e lid was, bleek zeer toepasselijk, omdat zij als doopnaam heeft: Juliana.
1997 starte revolutionair. K.V. Juliana was niet langer de korfbalvereniging van gemeente Oud en Nieuw Gastel, maar van de gemeente Halderberge. Door de gemeentelijke herindeling werd K.V. Juliana met korfbalclub Springfield uit Hoeven onder één gemeente samengebracht. Uiteraard ging dit gepaard met gemengde gevoelens. De vraag bleef immers: "Hoe moet het verder met het korfbalgebeuren in deze gemeente? Uiteindelijk zouden de kosten van Sport en Ontspanning zeker onder de loep worden genomen. En wat zou dan de plaats zijn voor K.V. Juliana?" Juliana 1 wist in 1997 eindelijk het felbegeerde kampioenschap in de zaalcompetitie te behalen. In de beslissingswedstrijd tegen Ten Donck werd overtuigend gewonnen met 21-16. Uiteraard behaalden de spelers de overwinning, maar de rol van de massaal meegekomen supporters was groot. De onvoorwaardelijk steun van de vereniging voor het vlaggeschip resulteerde in een groot festijn. De overwinning had tot gevolg, dat ons eerste team promoveerde naar de tweede klas district. Tevens werden de spelers en speelsters gekozen als sportploeg van het jaar van Oud en Nieuw Gastel.
Niet minder waren de prestaties van het tweede team, welke eveneens het kampioenschap binnen haalde. Het tweede promoveerde naar de reserve eerste klasse. Dit was voor het eerst in de geschiedenis van K.V. Juliana, dat een reserveteam zo hoog geklasseerd stond. Op Juliana 2-speler Anton Tielen maakte deze strijd vooral indruk wegens de omstandigheden. Reeds bij het inschieten sneuvelde de korf. Na enige tijd moest speler Ron de Jong eraan te pas komen om de korf te herstellen. De wedstrijd werd ingefloten en vrijwel direct weer onderbroken voor het uitdelen van een rode kaart aan speler Marcel Kepers wegens nog altijd onduidelijke redenen. Toen het eindsignaal klonk en de punten uiteindelijk binnen, waren kon het feest pas goed beginnen.
In het seizoen 1998 werd er een accent toegevoegd aan het reeds bestaande korfbalconcept: de teamgeest. Bij aanvang van het seizoen werd onder leiding van de toenmalige hoofdtrainer, Piet Moret, sterk gewerkt aan teambuilding binnen de eerste drie teams van onze vereniging. Ploeterend door de Biesbosch met tal van opdrachten en klauterend op de klimwand, werd getracht de spelers dichter bij elkaar te brengen. De resultaten van deze teambuilding waren op het korfballende gedeelte helaas nog niet optimaal, maar aan de voorbereiding had het in ieder geval niet gelegen.
De veldcompetitie van het seizoen 1998 werd gestart met een groot aantal welpenleden. Het jeugdkader van onze vereniging zag zich dan ook genoodzaakt drie welpenteams in te schrijven voor de competitie. Op zichzelf natuurlijk een veelbelovend feit. Met zo'n grote basis op jonge leeftijd, kan er technisch meer aandacht gegeven worden aan het korfbalspel. En zoals voor vele verenigingen gold in het verleden stond ook in 1998 centraal bij de jarige korfbalvereniging Juliana: de jeugd heeft de toekomst.
In 1998 bestond K.V. Juliana 50 jaar en dit is niet ongemerkt voorbijgegaan. Een speciale Jubileumcommissie bestaande uit: Roland Dingenouts, Jurgen Lazaroms, Marcel Kepers en Marcel de Jong. Aan het begin van 1998 tijdens de nieuwsjaarsreceptie werd het feestprogramma bekend gemaakt.
Voordat er gefeest kon worden moest er natuurlijk veel geld bij elkaar komen. Dit is mede door sponsors, maar ook zeker door de eigen leden gelukt doormiddel van kerstkaarten verkopen, bloemen verkopen en jubileumloten verkopen. De feestweek is dan ook een grandioos geweest. Van de tent opbouwen, de ouderwedstrijd tussen ouders van jeugd, de spelinstuif georganiseerd door Rob Willemse, met 's avonds een playbackshow met als winnaar Pittige tijden, dit nog vele malen is herhaald tijdens de feestweek, het schoolkorfbal met een 's avonds een disco voor de jeugd, op de dag van het jubileum de receptie en het grandioos feest 's avonds waar ook een speciaal uitgegeven jubileumnummer van 't korfke met een aantal citaten van belangrijke mensen in Oud Gastel en voor K.V. Juliana:"Korfbalvereniging "Juliana" - en dat durf ik gerust te stellen - heeft in de loop van deze 50 jaar een belangrijke plaats ingenomen bij de Gastelse gemeenschap. Door in al die jaren mede zorg te dragen voor een geweldig stuk sportbeoefening - door zijn gemengde karakter - waardoor het gehele gezin kan deelnemen, heeft Juliana deze plaats zonder meer verdiend in Oud Gastel en omstreken."(Cees Kepers, Voorzitter K.V. Juliana)
"In een actieve gemeenschap als Oud Gastel behoren jubilea van de vele verenigingen niet tot de uitzonderingen. Lustrumvieringen worden vaak aangegrepen om een verenigingsjaar een apart accent te geven. Bijzondere jubilea zijn al heel wat zeldzamer en de waardering goud is voor slechts zeer weinigen weggelegd. Aan zo'n gouden jubileum is korfbalvereniging "Juliana" toe."(Burgemeester Halderberge: A.F.W Osterloh) "Eindelijk is het dan zover: een halve eeuw korfballen in Oud Gastel! Daarover mijmerend denk ik terug aan de vele ups en downs die ik er zelf van heb meegemaakt. Eigenlijk teveel om op te schrijven, want telkens denk ik: "Oh ja, dat en dat zou ook interessant zijn om in te memoren"."(Ere voorzitter: Wim de Jong)
Het beachkorfbal met een compleet strand (uitgereden met de hand ook al een feest op zich) en 's avonds een barbecue , het zand opruimen en daarna de vaten leegmaken en jammer genoeg de tent weer afbreken waar vele leuke uurtjes door veel personen beleefd zijn. Buiten de feestweek om zijn er verspreid ook nog heel veel activiteiten geweest met zelfs een interland tussen Nederland en Frankrijk georganiseerd door K.V. Juliana en natuurlijk ook Frankrijk tegen Juliana 1 en Juliana A's en B's. Het jeugdkamp extra lang, een zeskamp, koeschijten en barbeque. Helaas kon het jubileum toernooi geen doorgang vinden doordat er te weinig animo was van andere ploegen. Maar dit kon het allemaal niet bederven. Het 50-jarig bestaan van K.V. Juliana is fantastisch gevierd iedereen kijkt nou al weer uit naar een volgend jubileum van K.V. Juliana.
